Heksen (4)

Wat voorafging: Magherman kijkt graag naar het zwaar vervoer dat door de straat dendert. Pas na lange tijd kruipt hij bij zijn vrouw in bed.

Magherman zet zich met een zucht op het bed en trekt zijn kousen uit. Zijn hielen zijn ruw als schuurpapier, de tand des tijds vreet aan hem en dat zowel aan de onder- als de bovenkant van zijn lichaam. Morgen zal hij in de badkamer stiekem van de nachtcrème van zijn vrouw gebruiken.

‘Ik heb door het raam gekeken,’ zegt hij. ‘De hele tijd.’

‘Waarom?’ vraagt ze. ‘Waarom kijk jij elke avond zo lang door het raam?’ 

Er klinkt onbegrip door in die vraagstelling. Mensen doen de gekste dingen om hun tijd te doden: biljarten, pizza’s eten en whisky drinken, pornosites raadplegen op het internet, inbreken bij de buren, alles kan, maar door je eigen raam staren is not done. 

Zijn vrouw bijvoorbeeld kijkt uren naar de televisie. Naar nieuwsuitzendingen kijkt ze, uiteraard, maar ook naar soaps en realityprogramma’s. Als Magherman dan vol goede moed de bestseller van het moment ter hand neemt, is hij afgeleid door de vreemde figuren die op het scherm verschijnen. Gewone mensen zijn het, of mensen die worden betaald om zich als gewoon voor te doen.

Toch heeft Magherman nog nooit iemand van kantoor in een dergelijk programma zien opduiken. Tijdens de koffiepauze op het werk wordt er best wel over die televisieprogramma’s gepraat. Het zijn programma’s waar niemand naar kijkt maar die iedereen toch maar gezien heeft. Zelfs Magherman geeft bijwijlen toe een glimp van het programma te hebben opgevangen. 

‘Het Katje keek,’ zegt hij dan verontschuldigend. Hij las, maar was verplicht passief mee te kijken. Passief kijken is zoiets als passief roken. Je wilt het niet maar hebt geen keuze voor de lieve vrede. En aan de lieve vrede is Magherman veel gelegen. Zolang de prijs enigszins draaglijk is tenminste. 

Benieuwd naar het vervolg van 'Risk'? Afspraak op zondag!