Onraad in het Kriebelbos (1)

Inleiding: gedurende enkele weken een voorproefje van 'Onraad in het Kriebelbos', voor lezers van 7 tot 77 jaar en ouder...

Er was iets vreemds aan de gang in het Kriebelbos. Elke morgen passeerde Femke samen met haar zus Fientje en haar mama langs het mysterieuze bos. Mama reed immers steeds langs de Bosweg naar school omdat er minder verkeer was dan op de drukke Steenweg. 

Soms zag Femke een eekhorentje tussen de bomen voorbijsnellen en dan gilde ze zo hard als ze kon: ‘Stoppen!’ Daarop remde mama uit alle kracht en vloog ze bijna door het raam van de wagen want ze vergat in alle drukte ’s morgens nogal eens haar veiligheidsgordel. 

En Fientje liet dan haar knuffel vallen of het boek waarin ze zat te bladeren en gromde een keertje ‘Banaan’ of erger nog ‘Rotte Tomaat’.

‘Toch niet alweer een eekhoorn,’ zuchtte mama.

‘Wij stoppen toch ook voor dieren.’ Femke was niet van plan zich in de hoek te laten drummen. Dat ze de sticker met de gelijkluidende tekst zelf op de achterruit van mama’s wagen had gekleefd, vergat ze gemakshalve even. En dat hij alleen maar was blijven hangen omdat papa hem niet af kon schrobben bij het wassen, vergat ze al helemaal.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

Les frères ennemis (slot)

Wat voorafging: Jonathan heeft ongewild zijn tweelingbroer Lars vermoord. Het is tijd om te vluchten. Kan hij de nachtwaker echter doen geloven dat hij Lars is?

Het handschoenkastje, de sleutel zit er inderdaad. Jonathan stopt de sleutel in het contact, draait hem om, de motor start onmiddellijk. 

De start is belangrijk, het moet lijken alsof Lars de wagen bedient. Jonathan lost de handrem, duwt het gaspedaal in en schiet met een klap vooruit en kan nog nipt een paaltje ontwijken. De Ferrari vliegt de parking af, zijn reputatie getrouw.

Jef staart hem gniffelend na. ‘Die zal nooit veranderen,’ grinnikt hij.

Aisha kijkt stomverbaasd als Jonathan binnenstapt. Mama had gelijk: aanleiding tot vleselijke bekoringen geeft ze niet.

‘Stel geen vragen, Aisha. Pak je spullen. We vertrekken naar Spanje.’

Ze staart verdwaasd. Ze draagt een oubollige zwarte jurk.

Hij legt zijn handen op haar schouders. Jonathan beseft nu pas hoezeer hij zich op zijn gemak voelt bij haar. 

‘Alles komt goed, Aisha. We beginnen een nieuw leven. Een beter leven.’

Ze lacht. Deze keer zijn haar ogen een open boek voor Jonathan.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

Les frères ennemis (18)

Wat voorafging: Jonathan heeft ongewild zijn tweelingbroer Lars vermoord. Buiten zijn wil om heeft hij het plannetje van zijn secretaresse Ilse uitgevoerd. Nu hij echter weet dat zij dubbel spel heeft gespeeld, wil hij niet met haar verder.

Nog een laatste keer loopt hij het toilet binnen om zichzelf te fatsoeneren. Hij zwaait als hij wat later langs Jef passeert. Jef zwaait uitgelaten terug. ‘Dag, mijnheer Lars!’

Jonathan stapt de parking op. Verdorie nog aan toe, in alle drukte is hij vergeten om de sleutels van de Ferrari uit Lars’ vestzak op te diepen. Terugkeren zou opvallen, hij weet dat Jef hem nog gadeslaat. 

Lars laat, liet, in zijn nonchalance meestal de wagen open en de reservesleutel in het handschoenbakje. Jonathan stapt recht op de Ferrari af. God, laat de Ferrari deze ene keer niet dicht zijn. Hij voelt aan de deurklink, het portier geeft niet mee. 

Een kort rukje proberen, ja, het lukt. Wat een wagen! Zelfs in deze penibele omstandigheden is Jonathan onder de indruk.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!