Onraad in het Kriebelbos (40)

Wat voorafging: bij hun bezoek aan het Kriebelbos ontdekt Femkes klas het nagebouwde huisje van Trezeke. Volgens sommigen was het een heks, volgens anderen gewoon een zonderlinge oude vrouw.

In een hoek van het huisje was een rek met foldertjes over het Kriebelbos. De foldertjes waren vrij nieuw en in vrolijke kleuren. Er waren er in het Nederlands, maar ook in het Frans, zag Femke.

Ze wilde best zo’n foldertje meenemen. ‘Mag het?’ vroeg ze aan de meester, maar die werd langs alle kanten lastig gevallen door kinderen die hem iets wensten te vragen.

Femke bekeek de folder. Er stonden foto’s in van de blauwe boshyacinten die in het voorjaar weelderig bloeiden in het bos. 

‘Geef hier!’ schreeuwde Seppe en hij trok het foldertje uit Femkes handen. Vluchtig liet hij zijn blik over de foto’s gaan. Op de achterzijde prijkte een vleermuis. ‘Bwa, wat een griezelig beest!’ riep hij uit. Hij vouwde de folder tot een vliegtuigje dat hij in de richting van de meester gooide. 

Het papieren vliegtuig doorkliefde de lucht en maakte maar net geen noodlanding op meester Lukas’ hoofd. Het landde ten slotte in de lege kop koffie.

‘Het moet bijtanken,’ grinnikte Seppe.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

Onraad in het Kriebelbos (39)

Wat voorafging: de klas van Femke bezoekt het Kriebelbos. Wisten ze dat er vroeger een heks aan de rand van het bos woonde? Of was het toch gewoon een zonderlinge vrouw?

Meester Lukas hield een eerste keer halt bij het houten chalet in het begin van het bos. Het chalet stond op betonnen pijlers zodat je een loopbrug op moest om bij de voordeur te kunnen. 

‘Vroeger stond hier het huis van Trezeke,’ vertelde hij. ‘In het begin van de vorige eeuw woonde hier een zonderling oud vrouwtje dat veel met kruiden werkte. Sommigen noemden haar een heks. Haar huis is verdwenen, maar men heeft op dezelfde plek deze chalet gebouwd.’

‘Dat zal wel,’ zei Seppe. Hij maakte zich los uit de groep, liep de loopbrug op, duwde tegen de deur en viel pardoes naar binnen.

‘Seppe!’ schreeuwde meester Lukas, maar alle kinderen liepen al in de richting van de loopbrug om op hun beurt een kijkje te nemen in het chalet.

‘Wat leuk!’ zei Femke toen zij het huisje binnentrad. Er stond een tafel vol oude boeken. Iemand had hier onlangs nog koffie gedronken, want er was een plekje vrijgemaakt voor een kan en een kop.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

Onraad in het Kriebelbos (38)

Wat voorafging: Femke bezoekt met haar klas het Kriebelbos. Maar niet iedereen is even enthousiast en dat is een understatement!

‘Heeft iedereen zijn rubberlaarzen aan?’ hoorde Femke meester Lukas vragen.

Alleen Seppe had zijn gewone schoenen aangetrokken. ‘Gewone?’ herhaalde hij verbijsterd. ‘Beseffen jullie wel hoeveel deze schoenen kosten? Van dat bedrag kan een gezin in Afrika wel een hele maand eten.’

Dat vind ik niets om trots op te zijn, dacht Femke, die opnieuw bij de groep had aangesloten. Ze moest zich bedwingen om al niet dadelijk een klad modder op Seppes dure schoenen te gooien.

‘Nou,’ zei meester Lukas. Femke merkte dat hij nauwelijks zijn ongenoegen kon bedwingen. ‘Jij denkt toch niet dat ik jou door de blubber ga dragen, Seppe?’

Seppe haalde ongeïnteresseerd de schouders op. ‘Wat kan mij dat bos nu schelen? Ik zal in dat cafeetje wel een limonade gaan drinken en een pannenkoek gaan eten. Mijn mams heeft mij toch geld meegegeven.’

Vrolijk Pasen in volle coronatijd!

‘Mag ik mee?’ drong Winob aan, die zoals zo vaak Seppe nauwelijks van een vin loste. ‘Ik heb ook trek in pannenkoeken. Met suiker, boter en een berg slagroom. Als dat zou kunnen…’ Hij likte met zijn tong over zijn lippen. Net een poes die honger heeft, vond Femke.

‘Jullie gaan allemaal mee het bos in,’ zei meester Lukas.

‘Verdorie,’ zei Seppe. ‘Moet dat toch echt?’ Met tegenzin kwam hij achteraan de rij meegesjokt, vergezeld van Winob.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

Onraad in het Kriebelbos (37)

Wat voorafging: Femke bezoekt met de klas het Kriebelbos. Het is een schooluitstapje waar ze echt naar uitkijkt. Maar verloopt alles zoals gepland?

De schoolbus reed puffend de parking aan de rand van het Kriebelbos op. Er stond ook een vrachtwagen op de parking en verder nog een gammel bestelwagentje dat beschilderd was met wilde bloemen en uit de tijd van de hippies leek te dateren.

‘Iedereen uitstappen!’ schreeuwde meester Lukas. Hij gaf het goede voorbeeld en stapte als eerste van de bus. ‘Een kleine stap voor een mens, maar een grote stap voor de mensheid,’ zei hij met een lachje.

Femke die bijna onmiddellijk achter hem aankwam, bekeek de meester alsof hij van planeet huppeldepup kwam. ‘Bijna juist,’ lachte meester Lukas, ‘dat waren de woorden van de eerste mens op de maan.’

‘Dat was ongetwijfeld een man,’ zei Femke. ‘Een vrouw had wel iets leukers bedacht.’ Ze liep meteen in de richting van het bos om te zien of er daar mannen aan het werk waren. Maar het bos was ogenschijnlijk verlaten, op een vogeltje na dat zich kwetterend uit de voeten maakte.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!