Meester Lukas hield een eerste keer halt bij het houten
chalet in het begin van het bos. Het chalet stond op betonnen pijlers zodat je
een loopbrug op moest om bij de voordeur te kunnen.
‘Vroeger stond hier het
huis van Trezeke,’ vertelde hij. ‘In het begin van de vorige eeuw woonde hier
een zonderling oud vrouwtje dat veel met kruiden werkte. Sommigen noemden haar
een heks. Haar huis is verdwenen, maar men heeft op dezelfde plek deze chalet
gebouwd.’
‘Dat zal wel,’ zei Seppe. Hij maakte zich los uit de groep,
liep de loopbrug op, duwde tegen de deur en viel pardoes naar binnen.
‘Seppe!’ schreeuwde meester Lukas, maar alle kinderen
liepen al in de richting van de loopbrug om op hun beurt een kijkje te nemen in
het chalet.
‘Wat leuk!’ zei Femke toen zij het huisje binnentrad. Er
stond een tafel vol oude boeken. Iemand had hier onlangs nog koffie gedronken,
want er was een plekje vrijgemaakt voor een kan en een kop.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten