Overlijden Johan Soenen

Op 25 juni 2014 overleed Johan Soenen op reis in Portugal. Soenen was 79 jaar en woonachtig in de Oudenaardse deelgemeente Welden. Hij was een gewaardeerd literatuurwetenschapper en schreef zowel poëzie als proza. 


In april 2014 verscheen bij het Vermeylenfonds nog zijn laatste roman 'De Vierschaar - Liefde en Haat in de Groote Oorlog'. De roman speelt zich deels tijdens de Eerste Wereldoorlog, deels in de jaren zeventig van de vorige eeuw af. Plaats van het gebeuren is zowel Gent als de omgeving van Oudenaarde. Het is het verhaal van een tragische liefde.

Johan Soenen zal echter voor een deel van het publiek vooral bekend blijven als de auteur van 'Neergang 1'. De titel is niet toevallig een anagram van 'Gangreen' van Jef Geeraerts. Het betreft immers een sleutelroman uit 1984 over zijn echtscheiding met wat later de vrouw van Jef Geeraerts zou worden. Noch Soenens eerste vrouw noch Geeraerts komt echt op een positieve wijze uit het boek. Volgens de legende werd Eleonore verliefd op Jef Geeraerts tijdens een publiek interview van haar eerste man met de successchrijver. Eleonore overleed in 2008. Jef Geeraerts bezweek op 11 mei 2015 aan een hartaanval. Hij werd 85 jaar.

Johan Soenen vond nadien het geluk in een nieuwe relatie. Weinig bekend is dat Johan Soenen ook een oud-leraar was van Europees president Herman Van Rompuy op het jezuïetencollege te Brussel.

Benieuwd naar het vervolg van 'De eenzaamheid van het grensgebied'? Afspraak op zondag!

Blue eyes

Naar Frank Sinatra werd vaak verwezen als Ol' Blue Eyes. En Elton John zong ooit: 'Baby's got blue eyes.' Romantisch, en zelfs een beetje klef, maar menig mama zong het met vertedering na voor haar kind.  

Dat zat er niet in voor Theresia Winterstein. Ze mocht haar tweelingdochters houden op voorwaarde dat de nazi's op hen mochten experimenteren. Rolanda stierf, Rita bleef leven en vertelt nu voor het eerst haar verhaal. 

Op 3 maart 1943 worden Rita en Rolanda geboren in een zigeunerfamilie. Meteen gebruiken de nazi's hen als proefkonijnen voor medische experimenten op tweelingen. Rolanda sterft na een ingreep die haar blauwe ogen had moeten geven. 

Rita overleeft, maar is getekend voor het leven. De daders van de experimenten worden amper gestraft. Na een bittere strijd krijgt Rita 43 jaar later - als een van de laatste overlevenden - eindelijk een schadevergoeding. Vandaag is ze echter nog steeds het slachtoffer van haat tegen zigeuners. 

Rita is zo ontgoocheld dat ze besluit Duitsland te verlaten. Wat haar als baby overkwam, kwam Rita pas te weten toen ze 30 was – in 1973 - en met haar Amerikaanse echtgenoot in de VS woonde.

Koenraad De Wolf uit Herzele schreef haar levensverhaal neer in de historische roman 'Blauwe ogen', waarover ik hier reeds eerder berichtte. Met de roman gaat het intussen erg goed. Men is nu al aan de derde druk toe. Bovendien is men, volgens de auteur, in vergevorderde onderhandelingen voor een Engelse, Franse, Poolse en Duitse uitgave. Bovenal is voor Koenraad De Wolf en Rita Winterstein belangrijk dat men niet vergeet wat er destijds is gebeurd.