Blue eyes

Naar Frank Sinatra werd vaak verwezen als Ol' Blue Eyes. En Elton John zong ooit: 'Baby's got blue eyes.' Romantisch, en zelfs een beetje klef, maar menig mama zong het met vertedering na voor haar kind.  

Dat zat er niet in voor Theresia Winterstein. Ze mocht haar tweelingdochters houden op voorwaarde dat de nazi's op hen mochten experimenteren. Rolanda stierf, Rita bleef leven en vertelt nu voor het eerst haar verhaal. 

Op 3 maart 1943 worden Rita en Rolanda geboren in een zigeunerfamilie. Meteen gebruiken de nazi's hen als proefkonijnen voor medische experimenten op tweelingen. Rolanda sterft na een ingreep die haar blauwe ogen had moeten geven. 

Rita overleeft, maar is getekend voor het leven. De daders van de experimenten worden amper gestraft. Na een bittere strijd krijgt Rita 43 jaar later - als een van de laatste overlevenden - eindelijk een schadevergoeding. Vandaag is ze echter nog steeds het slachtoffer van haat tegen zigeuners. 

Rita is zo ontgoocheld dat ze besluit Duitsland te verlaten. Wat haar als baby overkwam, kwam Rita pas te weten toen ze 30 was – in 1973 - en met haar Amerikaanse echtgenoot in de VS woonde.

Koenraad De Wolf uit Herzele schreef haar levensverhaal neer in de historische roman 'Blauwe ogen', waarover ik hier reeds eerder berichtte. Met de roman gaat het intussen erg goed. Men is nu al aan de derde druk toe. Bovendien is men, volgens de auteur, in vergevorderde onderhandelingen voor een Engelse, Franse, Poolse en Duitse uitgave. Bovenal is voor Koenraad De Wolf en Rita Winterstein belangrijk dat men niet vergeet wat er destijds is gebeurd.