Foto auteur

Foto auteur
Foto Maarten Marchau, provinciebestuur Oost-Vlaanderen

zondag 29 september 2019

Onraad in het Kriebelbos (10)

Wat voorafging: het is fraai herfstweer en meester Lukas stelt voor om op klasuitstap te gaan. De suggesties van de leerlingen stemmen hem evenwel droef. Of heeft Femke een beter idee?

Meester Lukas schudde ontgoocheld het hoofd. ‘Denk eens goed na. We zijn begin oktober, het is de week van het…’
‘Bos!’ gilde Femke enthousiast. ‘Wat leuk! We kunnen naar het Kriebelbos.’

‘Jakkes, Groenvink, ik krijg de kriebels van dat bos,’ zuchtte Seppe. ‘Wat kunnen we daar gaan uitrichten? Door de modder ploeteren en onze schoenen besmeuren.’ Hij monsterde zijn schoenen. Het waren inderdaad pareltjes van Italiaans leder, die zijn mama voor veel geld gekocht had in een chique zaak in de stad.

‘Daarom moeten jullie morgen rubberlaarzen meebrengen,’ zei meester Lukas.
‘Rubberlaarzen,’ herhaalde Seppe ongelovig. ‘Mijn mama krijgt een beroerte als ze dat verneemt. Moet ze mij daarom degelijke schoenen kopen?’

‘Doe niet zo gek,’ zei meester Lukas. ‘Schrijven jullie allemaal maar in jullie agenda: morgen laarzen meebrengen.’ 

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

zondag 22 september 2019

Onraad in het Kriebelbos (9)

Wat voorafging: Er is wat aan de hand in het Kriebelbos. Daar is Femke van overtuigd. Maar het is mooi herfstweer en meester Lukas is in een goede stemming. Hopelijk blijft dat zo.

Meester Lukas bleef zijn goed humeur behouden. ‘Morgen gaan we op uitstap, kinderen. Heeft er iemand een idee waarheen?’
Onmiddellijk schoten enkele vingers in de lucht. ‘Naar het zwembad, meester!’ ‘Nee, naar een speelplein!’

‘Ik weet het!’ gilde Seppe. Hij knipperde de hele tijd met zijn vinger zodat de meester hem wel moest opmerken. ‘Naar een pretpark!’ Hij blikte tevreden om zich heen alsof hij zopas een briljant idee gespuid had. ‘Dan kunnen we op de kermisattracties zitten en griezelen in het spookkasteel.’ 

Zijn maten klapten uitgelaten, waardoor Seppes neus nog wat opkrulde. Altijd werd hij omringd door enkele vrienden die hem ophemelden dat het niet mooi meer was. 

Femke vond de meeste van zijn maten zelf maar griezels. Ze snapte niet waarom ze nog zo nodig naar een spookkasteel wilden. Konden ze niet gewoon in de spiegel kijken? 

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

zondag 15 september 2019

Onraad in het Kriebelbos (8)

Wat voorafging: Femke is maar net op tijd op school. Gelukkig is meester Lukas goed geluimd. Daar zit het mooie najaarsweer voor veel tussen.

‘Lekker weertje, niet?’ Meester Lukas knikte kort. ‘Het is de opwarming van de aarde, meester. De aarde warmt…’
‘Jaja,’ zei meester Lukas.

Femke slikte haar woorden in. Ze bedacht nog net bijtijds dat ze meester Lukas al eens eerder hierover had onderhouden. Als ze er goed over nadacht, zelfs al meer dan één keertje. ‘En toch is het erg zacht weer,’ zei ze ferm, terwijl ze de klas binnenwandelde.
Haar medeleerlingen waren zich reeds volop aan het installeren. Seppe klopte loeihard met zijn meetlat op Femkes bank.

‘Er zat een vliegje op,’ zei hij met een spottend lachje.
‘Vast wel,’ zei Femke. ‘Jij bent zelf een koeienvlieg!’
‘Groenvink,’ siste Seppe. Zijn maten gierden het uit. ‘Groenvink,’ echoden ze. ‘Femke is een groenvink!’ En ze begonnen te fluiten als een vink, maar dan wel als een hese vink die nooit een prijs zou wegkapen.

‘Stilte!’ riep meester Lukas. Femke hoopte maar dat zijn goed humeur nu niet weg zou zijn.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

zondag 8 september 2019

Onraad in het Kriebelbos (7)

Wat voorafging: komen Femke en Fientje nog tijdig op school? Ze hebben immers aardig wat tijd verloren door de stoere bonken die in het Kriebelbos met duistere zaakjes bezig leken.

Meester Lukas liet zijn vingers tintelen. Het najaar was zo zacht dat hij bijna lentekriebels ondervond. De geraniumbakken van de school mochten gerust nog een tijdje blijven buiten staan. De weervoorspellers voorzagen de eerstkomende dagen nog geen vorst, zelfs niet aan de grond.

Hij had zijn leerlingen ordentelijk op de speelplaats opgesteld, van klein naar groot en in twee rijen. ‘Vooruit!’ zei hij kort en krachtig waarop de twee rijen als een voorbeeldig gedrild legerpeloton naar binnen marcheerden.

Net toen de laatste leerlingen zich naar binnen begaven en meester Lukas zelf de rij wou sluiten, kwam plots Femke aangehold.
‘Dag meester. Net op tijd,’ hijgde ze.
‘Bof jij even dat juf Caroline niet in de buurt is.’ Meester Lukas knipoogde haast samenzweerderig. Het zachte weer en het ochtendzonnetje maakten hem vrolijk.
‘Ja, ik ben een heuse bofkont.’ 

Femke stapte naar binnen terwijl ze wijd met haar armen zwaaide. Even blikte ze achterom en merkte dat haar kleinere zus Fientje intussen bij de rij van haar klas had aangesloten.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!

zondag 1 september 2019

Onraad in het Kriebelbos (6)

Wat voorafging: er lopen vreemde kerels rond in het Kriebelbos. Er is duidelijk iets aan de hand, dat geen pottenkijkers verdraagt. Als zelfs het getatoeëerde draakje op de arm van een van de mannen dreigt weg te lopen...

‘Zorg maar dat jouw draakje straks in het diepe bos niet wegholt van de stank,’ zei de kleinste kerel.
De grootste bulderde het uit. ‘Dat zou me niet verbazen, met al die…’
Hij zag de woedende blik van zijn collega en slikte zijn woorden in. Hij veegde het zweet van zijn voorhoofd. ‘Die rottende bladeren kunnen nogal stinken in de herfst,’ zei hij dan.
‘Vast wel,’ vond mama. Ze nam Femke op sleeptouw en ze stapten haastig terug naar de auto.

‘Dat zaakje stinkt,’ zei Femke meer tot zichzelf dan tot haar mama.
‘Daar heb je ongetwijfeld gelijk in,’ zei mama, ‘maar of juf Caroline daar oren zal naar hebben, weet ik niet.’
‘Ik anders wel,’ merkte Fientje op die op haar beurt uit de auto was gekomen. ‘We zetten een onderzoek in en daarna gaan we betogen en…’

Fientje was niet van plan er veel gras te laten over groeien, zoveel was wel duidelijk, maar mama duwde haar twee dochters zowat in de auto en startte die ogenblikkelijk. De motor spinde en daarna vloog de azuurblauwe wagen vooruit als een paard dat een pijl van een dronken indiaan in zijn billen heeft gekregen. ‘Jullie klasgenoten zitten beslist al in de klas.’

Op de achterbank knikten de twee zussen voorbeeldig. Daarna keken ze elkaar aan en proestten het uit. Dit zaakje zou nog een staartje krijgen, daar zouden zij wel voor zorgen.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!