‘Lekker weertje, niet?’ Meester Lukas knikte kort. ‘Het is de
opwarming van de aarde, meester. De aarde warmt…’
‘Jaja,’ zei meester Lukas.
Femke slikte haar woorden in. Ze bedacht nog net bijtijds dat
ze meester Lukas al eens eerder hierover had onderhouden. Als ze er goed over
nadacht, zelfs al meer dan één keertje. ‘En toch is het erg zacht weer,’ zei ze
ferm, terwijl ze de klas binnenwandelde.
Haar medeleerlingen waren zich reeds volop aan het
installeren. Seppe klopte loeihard met zijn meetlat op Femkes bank.
‘Er zat een vliegje op,’ zei hij met een spottend lachje.
‘Vast wel,’ zei Femke. ‘Jij bent zelf een koeienvlieg!’
‘Groenvink,’ siste Seppe. Zijn maten gierden het uit.
‘Groenvink,’ echoden ze. ‘Femke is een groenvink!’ En ze begonnen te fluiten
als een vink, maar dan wel als een hese vink die nooit een prijs zou wegkapen.
‘Stilte!’ riep meester Lukas. Femke hoopte maar dat zijn goed humeur nu niet weg zou zijn.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten