Het
handschoenkastje, de sleutel zit er inderdaad. Jonathan stopt de sleutel in het
contact, draait hem om, de motor start onmiddellijk.
De start is belangrijk,
het moet lijken alsof Lars de wagen bedient. Jonathan lost de handrem, duwt het
gaspedaal in en schiet met een klap vooruit en kan nog nipt een paaltje
ontwijken. De Ferrari vliegt de parking af, zijn reputatie getrouw.
Jef
staart hem gniffelend na. ‘Die zal nooit veranderen,’ grinnikt hij.
Aisha
kijkt stomverbaasd als Jonathan binnenstapt. Mama had gelijk: aanleiding tot
vleselijke bekoringen geeft ze niet.
‘Stel
geen vragen, Aisha. Pak je spullen. We vertrekken naar Spanje.’
Ze
staart verdwaasd. Ze draagt een oubollige zwarte jurk.
Hij
legt zijn handen op haar schouders. Jonathan beseft nu pas hoezeer hij zich op
zijn gemak voelt bij haar.
‘Alles komt goed, Aisha. We beginnen een nieuw
leven. Een beter leven.’
Ze
lacht. Deze keer zijn haar ogen een open boek voor Jonathan.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten