Risk (130)

Wat voorafging: het is stilaan een mysterie wat Robert Impens van plan is. Hij heeft de huur van de duinenvilla op eigen houtje verlengd en gebruikte Karins mobieltje om Mike te sussen. Is hij uit op wraak en zo ja, wraak op wie allemaal?

Zijn hele leven was Robert Impens opgevoed om het goede na te streven. Al van kindsbeen af. Altijd met twee woorden spreken, zwijgen in de rij, oude dametjes helpen de straat oversteken, boodschappen doen voor bejaarde buren, niet snoepen tijdens de vasten. Hij kleurde nooit naast de lijntjes, hij was even voorspelbaar correct als weinig populair.

Wraak was verwerpelijk, maar nu was hij een dienaar van de wraak, geen slaafse knecht, geen gedachteloze lakei, ook geen wraakengel, maar toch een dienaar van de wraak. 

Wie ooit onrecht was aangedaan, zou hem best begrijpen. En wie was nooit onrecht aangedaan? Wie?

Oké, er waren gradaties in het onrecht. De vernietigingskampen waren beslist andere koek, maar dat veegde niet al de rest van tafel. Je kon niet blijven je andere wang aanbieden, ook die andere wang begon na verloop van tijd behoorlijk pijn te doen. 

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!