Risk (131)

Wat voorafging: het wordt steeds onduidelijker wat Robert Impens in het schild voert. Na de verlenging van de huur van de duinenvilla en de merkwaardige SMS naar Mike van het reclamebureau Risk, biedt hij zich nu aan in het bankkantoor.

Op paaszaterdag bood Robert zich aan in het bankkantoor. Hij droeg een keurig colbert en een das. Wie hem niet kende, zou aangenomen hebben dat hij op zijn paasbest was uitgedost, maar voor Robert Impens betrof het zijn gewone werkplunje.

Hij werd ontvangen door een gedrongen man die een bril met dikke glazen droeg.

‘Ik kom geld afhalen,’ zei Robert. ‘Geld van ons kantoor. Ik heb dringend een grote som nodig.’

De man bekeek hem argwanend vanachter zijn dikke brillenglazen. Banken rolden de rode loper uit als je geld kwam brengen, maar als je geld kwam afhalen, zelfs je eigen geld, gaven ze je het gevoel een bankovervaller te zijn.

‘
Hoeveel?’ vroeg hij.

Robert noemde een bedrag, het was een aanzienlijk bedrag, maar niet astronomisch, niet om van achterover te vallen of te duizelen. Toch floot de bijziende bankbediende. ‘Zozo,’ zei hij, ‘zoveel.’

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!