Risk (132)

Wat voorafging: Robert Impens biedt zich op paaszaterdag aan in een bankkantoor in het kustdorp en wenst een grote som geld af te halen. De bankbediende schrikt zich zowat rot en vraagt bevestiging. Heeft hij dat wel goed gehoord?

‘Ja,’ bevestigde Robert, ‘zoveel geld wil ik afhalen, inderdaad.’

‘Dan zal ik toch eerst met het hoofdkantoor moeten bellen. Ik hoop dat er daar iemand werkt op een paaszaterdag.’ Hij had zo te horen geen hoge pet op over de werkkracht op het hoofdkantoor. 

Daarna verwijderde hij zich even, blijkbaar had hij liever niet dat Robert zijn gesprek met het hoofdkantoor kon horen. Misschien belt hij wel naar zijn vrouw, naar de kapper of de slager, ging het door Robert heen.

Het duurde in elk geval een hele tijd. Aan de muur in het kleine kantoortje hingen oude obligaties en aandelen die waren ingekaderd, eentje ging zelfs terug op de kopermijnen in de vroegere kolonie. 

Robert vroeg zich af wat voor man kon werken in een kantoortje omring door vergeelde obligaties en aandelen. Aandelen die op de koop toe beduimeld waren door een bloedig verleden. Er lagen foldertjes van een nieuw beleggingsfonds die Robert begon door te nemen, hoewel de inhoud ervan niet echt tot hem doordrong.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!