Wat voorafging: Robert was ziek geworden op het werk. Mike liet een dokter komen. Zij het vooral omdat hij geen toestanden wou.De dokter die Mike had ontboden, was een jonge kerel. Hij droeg net als Mike een polootje. Op het citroengele polohemdje van de dokter stond een golfspeler afgebeeld.
Mike was een verwoed golfer. Vroeger had hij Robert nog aangeboden om mee te gaan golfen in Sint-Martens-Latem. ‘Erg goed voor klantenprospectie,’ zei hij. Hij ging dan ook altijd golfen tijdens de werkuren.
‘Trek je hemd maar open,’ zei de dokter.
‘Het hoeft niet, echt niet. Ik weet wat
er mij scheelt.’
‘O,’ zei
de dokter. Hij keek naar Mike en haalde zijn schouders op alsof hij wou
aangeven dat hij weinig kon aanvangen met patiënten die hun eigen diagnose
stelden. ‘Open je hemd toch maar,’ zei hij. ‘Ik ben hier nu toch. Zelfdiagnose is zelden aan te bevelen.’
De arts onderzocht Robert daarop langdurig. ‘Tja, je bent een beetje overspannen,’ zei hij dan.
Dat had Robert zelf echt niet kunnen
bedenken. Toch bedankte hij de dokter toen die hem aangepaste medicatie
voorschreef.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten