Wat voorafging: Robert Impens heeft een frisse neus nodig. Hij gaat met Karin in Oostduinkerke een blokje om. Het contact tussen hen beiden verloopt nog altijd eerder stroef.
Ze wandelden langs het boothotel. Ook
het andere boothotel verderop was nu opnieuw geopend als restaurant. Men had
zelfs drie scheepsschoorstenen op het dak laten aanbrengen, zodat je echt de
indruk kreeg dat er een groot passagiersschip was aangemeerd.
Er passeerde een
hijgende jogger die dure sportschoenen droeg. Je vroeg je af waarom al die
joggers en fietsers spullen van de duurste merken behoefden. Kon je niet gewoon
rondhollen op ouderwetse turnpantoffels?
In het bezoekerscentrum van het
natuurreservaat De Doornpanne ging een tentoonstelling door over spinnen. Er
waren allerlei educatieve vraagjes uitgestald, die je kon beantwoorden aan de
hand van plastieken speelgoedspinnen.
‘Jakkes,’ zei Karin, ‘spinnen. Als er
één diertje is waar ik een hekel aan heb, dan zijn het wel spinnen.’
‘Waarom?’ vroeg hij nog, terwijl hij
naar de opgezette watervogels staarde, meeuwen, scholeksters, waterhoenderen en
ook een grote jan van Gent.
Maar ze was alweer naar buitengelopen, waar er nog steeds een vrij onaangename wind waaide.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten