Inleiding: Thomas woont langs een drukke weg waar er veel zwaar vervoer langskomt. Hij houdt ervan om ze door het raam na te staren.
Thomas
Magherman schuift de gordijnen open in de warme badkamer. Ingespannen tuurt hij
door het raam. Zijn kleine bril staat stevig ingeplant op het topje van zijn
neus. Dat geeft hem enige intellectuele uitstraling. Uitstraling hangt van
kleinigheden af en een intellectuele uitstraling al helemaal.
Ze wonen niet
residentieel, maar wel langs een drukke verbindingsweg met de hoofdstad.
Magherman mag er niet aan denken wie er allemaal voorbij hun raam defileert: vertegenwoordigers,
druk bezette zakenlui, zelfs ministers op weg naar een topoverleg.
Bijna elke
avond passeert er een konvooi van uitzonderlijk vervoer, afkomstig uit het
zuiden, meer bepaald uit de industriegebieden in het grauwe noorden van
Frankrijk. Vreemd toch, bedenkt Magherman, dat de noordelijke industriegebieden
zich in het zuiden bevinden. Tegenwoordig zijn de karavanen geregeld afkomstig
uit de Chunnel, nabij de beroemde krijtrotsen.
Als hij aan de krijtrotsen
denkt, moet Magherman steeds spontaan glimlachen. Niet dat Magherman wordt
voortgedreven door weemoed, maar een snuifje nostalgie zo af en toe houdt zijn
leven op smaak.
Dikwijls
zijn het containers of grote cylinders die langs hun raam defileren, maar soms
zijn het ook onderdelen van bruggen, tramstellen of zelfs pleziervaartuigen.
Als ze de bocht uitkomen, ziet Magherman eerst het dreigende knipperlicht van
de wagen die escorteert. Aan, uit gaat het licht en wie niet beter weet,
vermoedt een politie- of ziekenwagen.
Pas daarna volgt het eigenlijke zware
vervoer. Tientonners zijn het die als logge kevers door het donkere landschap
kruipen en alles genadeloos plat walsen wat hen voor de wielen komt.
Benieuwd naar het vervolg van 'Risk'? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten