In 1944, het laatste oorlogsjaar, raakt Tin Van Heel zijn vader kwijt tijdens het nachtelijk overzwemmen van een brede rivier naar bevrijd gebied. Ook na lang zoeken wordt de vader niet meer teruggevonden.
Tin is veertien en het feit zal hem blijven achtervolgen. Tot hij dertig jaar later met zijn vriendin Vic Afrika bezoekt. Zij wil immers haar 'adoptiekind' (via Foster Parents) Salif bezoeken. Het wordt een zware reis door het Afrikaanse binnenland, al zal Tin uiteindelijk wel Salif vinden.
Het boek eindigt nog eens dertig jaar later in Havana waar Tin ogenschijnlijk op ellendige wijze op zijn einde wacht. Hoewel het boek soms wat zwaar op de hand overkomt, bieden de laatste pagina's toch een hoopvol perspectief. Vanuit onverwachte hoek krijgt Tin immers hulp aangeboden.
'De onderwaterzwemmer' is een aangrijpend en vooral erg sensitieve roman over de onherstelbaarheid van verlies, het schuldbesef daarover en de plaatsvervangende schaamte waarbij men zich afvraagt of men niet beter zelf de afwezige had kunnen zijn.
Sommige Afrikaanse passages zijn uitzonderlijk qua sfeerschepping, onder meer de scène van de boottocht waarbij Tin tevens onverwacht dichter bij zijn vader lijkt te komen. 'Maar ook is hij al die tijd bang voor hem geweest, voor de dode die hij langzamerhand geworden is, de vloeibare watergeest, de onderwaterzwemmer. En nu, hier, in dit verzonnen land zonder plaatsnamen, verder weg dan ooit, is hij er weer - in heel zijn afwezigheid.'
P.F. Thomése (° 1958, Doetinchem) is één van de meest veelzijdige auteurs van het Nederlandse taalgebied. Hij is naast romancier onder meer ook journalist, essayist, cultuurcriticus en polemist, waardoor hij enkele keren in literaire polemieken verwikkeld geraakte. Hij werd herhaaldelijk genomineerd en bekroond met literaire prijzen.
Benieuwd naar het vervolg van 'De eenzaamheid van het grensgebied'? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten