‘Wat een grote liefde!’ riep mama uit. Maar ze kon niet
wegstoppen dat ze best genoot van het moment. ‘Waaraan heb ik dat te danken?’
‘Mama toch.’ Femke probeerde niet te geïrriteerd te
klinken. ‘Ik geef je toch vaak een zoen.’ Thuis of in de auto, vulde ze in gedachten
aan.
‘En ik ook.’ Fientje sprong bijna op mama om haar drie
dikke smakkerds te geven. Mama spinde haast van genoegdoening, net als de poes
thuis wanneer ze op Femkes schoot mocht zitten en een chocolaatje kreeg
toegestopt. Soms vond Femke dat haar zus zich werkelijk als een slijmerd
gedroeg. Het zal de leeftijd zijn, dacht ze berustend.
‘Mama! Mama!’ Ze poogde de aandacht te trekken van mama,
die Fientje nog aan het knuffelen was. ‘Houden jullie nu nooit eens op? Ik moet
nog terug naar het Kriebelbos. Mijn haardspeld ligt daar ergens.’
Mama schudde het hoofd. ‘Jij zal je hoofd nog eens
verliezen.’
‘Je lijkt papa wel.’Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten