Onraad in het Kriebelbos (48)

Wat voorafging: het klasbezoek aan het Kriebelbos is niet helemaal verlopen zoals gepland. En nu weet Femke nog steeds niet wat er aan de hand is in het bos.

Toen ze terug op de school arriveerden, was het reeds bijna vier uur. Ze moesten nog enkel hun boekentas ophalen en wie wou, kon nog even naar het toilet. Daarna galmde de bel door het schoolgebouw, het bevrijdende signaal waar Femke op sommige dagen echt zat naar uit te kijken.

Ze holde onmiddellijk de speelplaats op en keek uit waar haar zusje bleef. Die kwam enige tellen later aangesjokt.

‘Fientje, eindelijk ben je daar!’ Het klonk alsof Femke al uren op de speelplaats aan het ijsberen was.

‘Ik ben dadelijk naar buitengekomen,’ zei Fientje.

‘Natuurlijk,’ reageerde Femke op een toon die van alles kon betekenen. ‘Kijk, daar is mama!’

Ze vloog op haar mama af alsof ze die al jaren niet meer had gezien. Er kon zelfs een zoen vanaf, wat de laatste tijd erg uitzonderlijk was. Femke wilde immers niet dat Seppe en zijn maten merkten hoe ze haar mama af en toe nog eens knuffelde. Wat zouden die stoere kerels wel niet van haar denken?

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!