Robert had altijd vaak slaatjes gegeten,
bij voorkeur als het lekker weer was. Vooral omdat hij ervan overtuigd was dat
verse groenten kanker en andere welvaartsziektes hielpen voorkomen.
Onlangs had
hij in de krant een artikel gelezen dat onze groenten veel van hun vitamines
hadden verloren door de manier van bemesten. Maar Robert Impens bemestte niet.
Insecten of slakken probeerde hij op natuurlijke wijze te verdrijven.
De
groenten van Robert Impens waren biologischer dan diegene die je kocht in
biozaken. Kwekers van biogroenten stonden bloot aan vele verlokkingen. Hoe vaak
hoorde je niet vertellen dat de afgevallen gespoten appelen als biologisch
werden verkocht? Op voorwaarde vanzelfsprekend dat ze voldoende gehavend waren.
Maar daar deed Robert niet aan mee. Biologisch was biologisch; je ‘ja’ moest
‘ja’ zijn, je ‘nee’ moest ‘nee’ zijn. Zo stond het in de bijbel, zo
beginselvast was Robert Impens.
Vroeger trokken Yvonne en hij geregeld ‘s weekend naar een toonzaal.
Yvonne droomde ervan om het hele huis te verbouwen, ze bracht er dan ook veel
meer tijd in door dan Robert die doorgaans op zijn werk toefde.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten