![]() |
Vrolijk Pasen! |
Al als kind droomde Robert ervan om een
heer van stand te worden en hij had het gevoel dat alvast die ambitie
dichterbijkwam. Zelfs zijn bril die hij al had van voor hun huwelijk vernieuwde
hij. Het was een meer eigentijds model, zij het vanzelfsprekend niet zo’n hip
spul dat je na twee jaar niet meer dragen kon.
Een tijd lang had hij zelfs het gevoel
dat Yvonnes vertrek hem deugd had gedaan, ingeslapen, misschien eerder
ingedommelde krachten in hem had wakker gemaakt. Haar terugkeer zou een nieuwe
start betekenen. Niet dat hun eerste start een valse was gebleken, maar
misschien was de prikkel uit hun relatie verdwenen, zoals een fles spuitwater
haar prik verloor als ze te lang openstond.
Maar Yvonne keerde niet terug. Of toch op een middag, het was een zondag, stond ze voor de deur om een paar spulletjes op te halen.
Ze zag er goed uit, anders, jonger zelfs. Het huwelijk verouderde, de vrijheid verjongde. En een streepje make-up deed ook al wonderen. Bij haar in elk geval. Haar haar was korter, ze droeg een rok die hij nooit eerder had gezien en zwarte kousen die haar benen flatteerden.
Maar Yvonne keerde niet terug. Of toch op een middag, het was een zondag, stond ze voor de deur om een paar spulletjes op te halen.
Ze zag er goed uit, anders, jonger zelfs. Het huwelijk verouderde, de vrijheid verjongde. En een streepje make-up deed ook al wonderen. Bij haar in elk geval. Haar haar was korter, ze droeg een rok die hij nooit eerder had gezien en zwarte kousen die haar benen flatteerden.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten