Risk (55)

Wat voorafging: Robert Impens had het volste vertrouwen in zijn huwelijk. Ten onrechte! Op een avond kwam hij thuis en bleek zijn vrouw met de noorderzon verdwenen.

Toen hij die avond thuiskwam, lag er alleen een briefje op de keukentafel. Hij dacht eerst dat het een boodschappenlijstje was. Yvonne ging nooit winkelen zonder lijstje, ze was erg georganiseerd. Maar nu stond er: “Dag schat, ik ben er vandoor. Jij redt het wel alleen. Yvonne.”

Hij dacht eerst dat het een grap was, dit was niets voor Yvonne. Het feit alleen al dat ze hem schat bleef noemen, maakte hem argwanend. Ze had kort daarvoor een nieuwe vriendin leren kennen die wel van een grapje hield. 

Op Kerstmis wenste Marijke een zalig Pasen, dat soort dingen. Niet meteen het soort humor waarmee je op een reclamebureau iets kon aanvangen, maar zijzelf vond het wel buitengewoon grappig. 

Nu hij erover nadacht, ook Yvonne lachte zich te pletter met die nieuwe vriendin. Ze werkte bij het stadsbestuur, op de dienst burgerlijke stand. Robert had de burgerlijke stand nooit als een plek gezien voor lachebekjes, maar blijkbaar lachten ze zich daar een breuk met al die geboortes, huwelijken en zelfs sterfgevallen. Heeft die ouwe eindelijk de geest gegeven, hahaha!

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!