Risk (54)

Wat voorafging: Robert Impens heeft het afscheidsfeestje van Melanie goed verteerd. Veel meer kopzorgen heeft hij als hij terugdenkt aan die avond waarop het huis plots leeg was.

Op een avond keerde Robert Impens van het werk terug en belandde in een leeg huis. Er was geen echtgenote meer. Die morgen was ze er nog wel geweest in haar slaapkleed en haar kamerjas en niets liet vermoeden dat ze er die avond niet meer zou zijn. 

Ze had zelfs, zoals elke dag, zijn picknick voor ’s middags klaargemaakt. Met minder toewijding dan in de eerste jaren van hun huwelijk, dat was ongetwijfeld waar, maar dat vond Robert niet abnormaal. 

In het begin zou ze hem nooit op pad gestuurd hebben zonder enkele aperitieftomaatjes of een blaadje veld- of krulsla tussen zijn broodjes. Ze stak uitjes of kleine augurken in zijn broodtrommel en als het even kon een schijfje meloen. 

Ze gaf hem ook vanille- of suikerwafels mee en uitzonderlijk wikkelde ze zelfs een stuk zelfgebakken taart in aluminiumpapier. De wafeltjes waren het eerst achterwege gebleven, omdat ze te ongezond waren. Ze wilde niet dat haar man te rond werd, hoewel hij daar niet echt aanleiding toe vertoonde.

Hij begreep het wel. Ook hij vergat het bloemetje, dat hij in het begin wel eens meebracht, zomaar, zonder specifieke reden. Roosjes, lelies of tulpen, een enkele keer een orchidee.

Soms bleef hij na kantoortijd al eens, zonder verwittigen, een glaasje drinken, zodat het avondeten koud werd en zij alleen naar haar soap moest kijken. Uitzonderlijk gebeurde het dat hij enigszins dronken naar huis waggelde, haar brabbelend wou vastgrijpen maar mistastte en kotsend in het ledikant verzeilde. Maar het gebeurde veel minder dan bij de meeste mannen.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!