Risk (39)

Wat voorafging: Robert probeert Melanie, de stagiaire bij het reclamebureau Risk, te overtuigen van zijn goede bedoelingen. Hij wil niet dat ze haar leven zomaar vergooit.

‘Als je goed naar die verhalen luistert, als je erover nadenkt, kan je een beter mens worden. Het draait in het leven niet alleen om geld, Melanie. Het draait evenzeer, of zelfs meer, om geluk, om naastenliefde. Niet alleen om materiële dingen, om genot, om…’ Seks, wou hij zeggen.

‘Bespaar me je preken, Robert. Ik heb als kind genoeg naar preken moeten luisteren.’

Ze deed hem opnieuw pijn, ze kwetste hem nu waar het het meest pijn deed. Kinderen werden pubers en pubers brachten zorgen mee. Het was niet ongewoon dat ze op die leeftijd rebelleerden. ‘Ik heb het goed met je voor, Melanie. Ik wil dat je een mooie mens wordt, dat je mij…’ 

‘O nee, je wil toch niet beweren dat jij... Nee toch…’ Haar gezicht vertrok. ‘Hypocriet! Jij smerige hypocriet!’ schreeuwde Melanie.

Ze schreeuwde zo hard dat hij naar haar toestapte en zijn hand op haar mond drukte. Ze liet hem geen keus, hij kon zich toch niet zomaar laten beledigen? Hij was geen huichelaar met een januskop.

Eerst spartelde ze nog wat tegen, ze beet zelfs in zijn hand, maar het deerde hem niet echt. Een hondenbeet was gevaarlijker. Daar kon je hondsdolheid van oplopen, tenzij je voldoende gewijd brood at op het naamfeest van Sint-Hubertus. 

In andere omstandigheden had hij haar zonder twijfel de legende van deze volksheilige verteld. Het was een boeiende legende maar het moment leek hem minder aangewezen voor een verhaal over een hert met een lichtend kruis tussen zijn gewei. 

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!