Het was vreemd dat die pijn en de
schrik voor een toeval door zijn hoofd bleven spoken, terwijl hij naar Freek en
Melanie keek. In Freeks kantoor bevond zich een lederen bank, bedoeld om
klanten te ontvangen bij een glaasje en een zoutje. Maar nu lag Melanie op die
bank, haar rokje, een passend rokje met bloemen, naar omhoog, haar benen
wagenwijd open. Op haar lag Freek, met zijn spijkerbroek, zijn haast eeuwige
spijkerbroek op de enkels.
En terwijl zijn billen op en neer
gingen en ze hartverscheurend hijgden en kreunden, kon Robert alleen maar aan
zijn hoofd denken dat aanvoelde alsof er een gewicht van minstens tien kilo op
drukte. Misschien dat sommige mensen, mannen vooral, geld zouden gegeven hebben
om een dergelijke scène te kunnen bijwonen.
Maar Robert Impens behoorde niet
tot het slag mannen dat geilde op porno. Wat softe erotiek, een langharig,
schaars gekleed meisje in nevelslierten verborgen, wist hij nog te appreciëren,
maar voor harde porno bedankte hij met klem.
Hij walgde van wat hij zag. Had hij over pillen voor zijn hoofdpijn beschikt, was hij allicht naar zijn bureau gelopen om een verlossende capsule door te slikken. Maar hij had geen pillen, alleen een vermoeden van diagnose, en dus bleef hij als aan de grond genageld staan.
Hij walgde van wat hij zag. Had hij over pillen voor zijn hoofdpijn beschikt, was hij allicht naar zijn bureau gelopen om een verlossende capsule door te slikken. Maar hij had geen pillen, alleen een vermoeden van diagnose, en dus bleef hij als aan de grond genageld staan.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten