Foto auteur

Foto auteur
Foto Maarten Marchau, provinciebestuur Oost-Vlaanderen

zondag 5 juni 2016

Risk (13)

Wat voorafging: het reclamebureau Risk gooide destijds hoge ogen met een reclamecampagne voor de stad Oostende. Het was het begin van een drukke en gevarieerde periode voor het bureau van Freek en Robert.

Sindsdien had het bureau de meest diverse campagnes ontworpen, voor afwasmiddel, ijsjes, calorie-arme snoepjes van chocolade, diepvriesgroenten en bijna vanzelfsprekend voor waspoeder. 

Ze hadden zelfs enkele jaren geleden de campagne uitgewerkt voor een politieke partij, maar dat was geen onverdeeld succes gebleken. Enkele tienduizenden kiezers minder, door een samenloop van omstandigheden leidde dit toch nog tot een beperkte winst aan zetels.

‘Politieke marketing is een metier,’ zei Freek bij herhaling. ‘Dat zouden ze aan de universiteit moeten doceren.’
Dat gebeurde ook, aan verschillende universiteiten zelfs, maar hij bedoelde dat ze dit beter konden overlaten aan iemand uit de praktijk, iemand zoals hij, of preciezer nog, gewoon aan hem.

Freek had niet zo’n hoge pet op van academici. Dat had volgens hem niets te maken met zijn eigen achtergrond, op zijn curriculum prijkte één of ander schimmig bachelorschap. ‘Dit vak leer je op de werkvloer,’ was zijn devies. Al doende leert men. Zijn levensfilosofie woog nauwelijks zwaarder dan de reclameslogans die hij op de samenleving losliet.

In feite teerde het bureau nog steeds op de geslaagde campagne voor de voormalige Koningin der Badsteden. Samen met Freek was Robert de enige die er in die pioniersperiode al bij was. Hij was de award niet mee gaan ophalen, die glamouravonden lagen hem niet zo.

‘Doe maar gewoon, dat is al gek genoeg,’ was zijn devies in die tijd. Yvonne gaf hem toen meestal nog gelijk. Het was niet altijd duidelijk of dat een bewijs van haar liefde was, maar gemakshalve nam Robert aan van wel. Als je nog van de liefde wou genieten, mocht je ze niet herleiden tot een wetenschap. Pas later was Yvonne op haar beurt gek beginnen te doen, het leven was een mallemolen en Robert had een rondje gemist.

Benieuwd naar het vervolg? Volg deze blog via mail (Submit: zie rechts bovenaan) en je ontvangt alle bijwerkingen vanzelf in je mailbox!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten