Papa liet zijn schoenen achter op de veranda en duwde de
keukendeur open. ‘Wat een rotdag!’ herhaalde hij nu ook tegen mama.
Hij knoopte zijn stropdas los en gooide die over een keukenstoel. ‘Ik word nog gek van al die ongelukken. ’s Morgens en ’s avonds sta ik in de file door de ongelukken en overdag moet ik ze administratief zien af te handelen. Gek word ik er nog van.’
Hij knoopte zijn stropdas los en gooide die over een keukenstoel. ‘Ik word nog gek van al die ongelukken. ’s Morgens en ’s avonds sta ik in de file door de ongelukken en overdag moet ik ze administratief zien af te handelen. Gek word ik er nog van.’
Femke begreep niet echt wat hij bedoelde. Ze wist alleen dat
hij voor een verzekeringsmaatschappij werkte in de grote stad. Hij zat er de
hele dag achter een computer en als hij dat niet deed, telefoneerde hij over
schadegevallen en polissen.
Het leek Femke allemaal weinig opwindend, maar papa zei altijd dat er nu eenmaal brood op de plank moest komen en af en toe ook eens een koffiekoek.
Het leek Femke allemaal weinig opwindend, maar papa zei altijd dat er nu eenmaal brood op de plank moest komen en af en toe ook eens een koffiekoek.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten