Jonathans hart bonst geleidelijk iets minder onrustig. Hij blijft wel nog nahijgen en
veegt voor de zoveelste keer die avond het zweet van zijn voorhoofd. Jonathan
poogt zijn gedachten te ordenen, al valt dat niet direct mee. Te veel gedachten
flitsen wanordelijk door zijn hoofd. Lars is dood, dat is zeker. Maar het was
wettige zelfverdediging, een ongeluk zelfs.
Jonathan
hoort niemand komen. Het is vreemd dat Jef niets heeft gehoord. Snel sluit Jonathan
de deur af. Als bij wonder zit er geen bloed op zijn pak. Hij moet nu toch de
rest van het plan uitvoeren. Ilses plan, hij voelt opnieuw de pijn en de verwarring.
Jonathan
trekt aan Lars’ snor, die makkelijk meegeeft. Het is een valse, Lars heeft zijn
snor zelf reeds afgeschoren. Jonathan voelt opnieuw de pijn in zijn hoofd en
besluit nog een tweede oranje pil te nemen. Vergif op vergif.
Hij heeft het
huurcontract van de Spaanse villa, de plaats heeft hij voor Ilse geheim houden
als verrassing. Ze weet enkel dat het een dorp aan de Spaanse kust betreft. Het
wordt voor haar zoeken naar een speld in een hooiberg. Bovendien kan hij snel
verhuizen, bij voorkeur naar een land dat geen uitleveringsverdrag met ons land
heeft afgesloten.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Meer vernemen over mijn roman 'De tovenaar van half negen'? Volg de link:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten