Lars
lacht nog na als hij het kantoor binnentreedt. Hij draagt handschoenen en heeft
een nieuw handkoffertje. Identiek hetzelfde als dat van Jonathan. Jonathan
schenkt twee cognacs in. De cognac zal in zijn ingewanden strijd leveren met
zijn medicijnen. Hij nipt slechts van zijn glas. Lars drinkt gulzig, met grote
teugen.
Hij haalt een dossier uit zijn valiesje en spreidt het open op Jonathans
bureau. Buiten is het donker nu. Jonathan ontsteekt de bureaulamp. Lars geeft
wat verduidelijking bij het dossier. Hij staat vlak achter Jonathan. Lars snuit
luidruchtig zijn neus.
Even kijkt Jonathan geërgerd achterom. Het is een zijden
dameszakdoekje. Jonathan schrikt, hij herkent het indringende parfum uit
duizenden.
Plots
voelt hij Lars’ handen rond zijn hals. Het gaat razendsnel. Ze knijpen in een dodende
greep. Jonathan probeert zich los te wringen. Het lukt niet. Zijn ademnood gaat
gepaard met angst, een toenemende angst, doodsangst. Dat zijn leven hier moet
eindigen, zo onbevredigend, zo bruusk, zo voortijdig.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Meer vernemen over mijn roman 'De tovenaar van half negen'? Volg de link:
https://www.bol.com/nl/p/de-tovenaar-van-half-negen/9200000098338053/?suggestionType=browse&bltgh=uvNSosqKkeL0Z-tjmMJB6w.1.4.ProductImage
Geïnteresseerd in mijn column over Kader Abdolah of mijn flitsverhaal 'Lavendel'? Volg de link:
https://www.linkedin.com/pulse/kader-abdolah-stefaan-desmet/
Geïnteresseerd in mijn column over Kader Abdolah of mijn flitsverhaal 'Lavendel'? Volg de link:
https://www.linkedin.com/pulse/kader-abdolah-stefaan-desmet/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten