Jonathan
moet nu doorgaan. Er is toch al nodeloos bloed gevloeid. Jonathan bergt de
valse snor en bril van Lars op. Er zitten te veel bloedsporen op Lars’ jasje.
Kleren ruilen heeft dus geen zin.
Hij moet er maar op speculeren dat Jef te
ongeïnteresseerd is om dat op te merken. Hij zet zijn eigen valse bril op en
brengt zijn namaaksnor aan. Hij opent de brandkast, pakken biljetten liggen
uitnodigend op hem te wachten. Hij vult zijn handvaliesje maximaal. Nooit komt
hij hier nog terug.
Nu
begint ook zijn maag moeilijk te doen, maar hij mag nu niet meer versagen. Hij
bekijkt nog een laatste maal het directiekantoor. Het is triest om zo afscheid
te moeten nemen, ook van zijn uitgetelde broer. Nee, in feite heeft Jonathan
nooit echt gewild dat het zo zou eindigen. Hij voelt zich zwaarmoedig.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!