Jonathan heeft een dossier op zijn bureau opengespreid, maar hij kan er zijn gedachten niet bijhouden. Heeft het nog zin? Het is half vijf. Over een half uur begint het weekend en maandag is hij er niet meer. Als alles loopt als gepland ten minste.
Hij is alleen met zijn twijfels. Wat Ilse ook suggereert, moord is echt
wel het allerlaatste. Hij is geen moordenaar. Er moeten toch andere middelen
zijn om te krijgen wat hem toekomt. Hij kan gewoon het geld van het bedrijf weg
nemen en vluchten. Zonder bloedvergieten, met propere handen. Genieten van de
zorgeloze weelde zonder de zware last van de erfzonde.
Nee, hij doet het niet. Hij zou de gewetenswroeging niet aankunnen. Het rillend wakker worden, badend in het zweet van de verdrongen herinneringen.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Meer vernemen over mijn roman 'De tovenaar van half negen'? Volg de link:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten