Opnieuw
staat Jonathan voor het raam in het directielokaal. Het is twintig na vijf.
Straks komt Lars met zijn knalrode Ferrari de parking opgereden. Lars kennende
zal het wel later worden.
Jonathan gaat voor de zoveelste keer naar het toilet. Zijn handen zijn nat van het zweet. Hij wast ze en zet de automatische droger aan. Ilse heeft hem weer doen twijfelen. Zij wil dat hij het doet, dat is wel duidelijk. Maar is je tweelingbroer vermoorden geen onwaarschijnlijk hoge prijs voor een portie simpel geluk? Het moment is nochtans ideaal. Iedereen is weg. Het is weekend. Ze willen vroeg thuis zijn, bij vrouw en kinderen.
Jonathan gaat voor de zoveelste keer naar het toilet. Zijn handen zijn nat van het zweet. Hij wast ze en zet de automatische droger aan. Ilse heeft hem weer doen twijfelen. Zij wil dat hij het doet, dat is wel duidelijk. Maar is je tweelingbroer vermoorden geen onwaarschijnlijk hoge prijs voor een portie simpel geluk? Het moment is nochtans ideaal. Iedereen is weg. Het is weekend. Ze willen vroeg thuis zijn, bij vrouw en kinderen.
De
nachtwachter is al op post. Jef blijft tot drie uur ’s morgens. Dan wordt hij
afgelost door Manuel, een zoon van zuiderse ouders. De wereld is
onrechtvaardig, denkt Jonathan. Manuel, kind van de zon, komt hier ’s nachts
een karig loontje verdienen. In deze rotfabriek die overdag al ongezellig is en
om wat warmte en tederheid smeekt.
 |
| Vrolijk Pasen! |
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Meer vernemen over mijn roman 'De tovenaar van half negen'? Volg de link:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten