Het was nog altijd koud, killig. Het
mocht dan al Pasen zijn, een vroege Pasen, de lente was laat dat jaar.
Robert
Impens had opnieuw zijn overjas boven zijn colbert getrokken. Hij gooide het
anker los van de boot, jacht was een te groot woord voor het bootje dat hij net
tweedehands had aangeschaft.
Het varen ging hem gemakkelijker af dan hij
gevreesd had. Hij had natuurlijk wel al eerder op een boot gezeten, vorig jaar
nog naar aanleiding van een internationaal reclamecongres waren ze met de boot
het meer van Genève overgestoken van Lausanne naar Evian.
In het casino van
Evian had Robert water gedronken, het beroemde mineraalwater van Evian, terwijl
Mike probeerde indruk te maken op een Duitser door om ter meest champagne te
drinken. Het was Robert onbekend wie van beiden had gewonnen, maar op de
terugtocht was Mike in elk geval niet aanspreekbaar.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
PS:
Intussen blijf ik worstelen met een prangende vraag. Op Beloken Pasen werd er bij ons thuis ingebroken en werd het hele huis doorzocht. Na al die maanden weet ik nog steeds niet wat de dieven zochten.
Volg mijn speurtocht via de volgende link:
https://www.de-beiaard.be/2018/09/20/column-wat-zochten-de-inbrekers-1-gastcolumn-door-stefaan-desmet/
https://www.de-beiaard.be/2018/09/23/column-wat-zochten-de-inbrekers-2-stefaan-desmet-gastcolumn/
https://www.de-beiaard.be/2018/10/02/column-wat-zochten-de-inbrekers-3-stefaan-desmet-gastcolumn/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten