Het was duister weer en omdat Pasen zo
vroeg viel, was het nog winteruur en dus vroeg donker. Hier en daar brandden er
reeds lichtjes op het vasteland. Hij herkende de contouren van de flatgebouwen
op de dijk van Koksijde. Daar zaten nu mensen Pasen te vieren met pannenkoeken
en wafels of misschien wel met kreeft en piepkuikens.
‘Lukt het een beetje?’
Karin kwam uit de kajuit. Ze zag er
fris en monter uit. De middagslaapjes deden haar deugd. Hij verzorgde haar dan
ook voortreffelijk. Ze zag er zo mogelijk nog aantrekkelijker uit dan op Goede
Vrijdag toen hij even had overwogen om haar met zijn das te wurgen en daarna
zelfmoord te plegen. Maar hij was geen man voor moord en zelfmoord.
Ze kwam naast hem staan, hoewel het weer bar was, gebruikte hij het buitenroer. Hij wou zich één voelen met de natuurelementen.
Ze kwam naast hem staan, hoewel het weer bar was, gebruikte hij het buitenroer. Hij wou zich één voelen met de natuurelementen.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Meer vernemen over mijn roman 'De tovenaar van half negen'? Volg de link:
https://www.de-beiaard.be/2018/10/25/brakelaar-stefaan-desmet-schreef-roman-de-tovenaar-van-half-negen/