‘Ik drink zelden zoveel.’ Karin
glimlachte. ‘Als ik met mijn vriend ga stappen, drink ik doorgaans fruitsap. Of
cola, ook cola natuurlijk.’
‘Ben jij dan Bob?’ vroeg hij. ‘Moet jij
altijd rijden?’
‘Alleen in het terugkeren.’
Ze lachte er niet bij. Hij beneed
mannen die er steeds opnieuw in slaagden een vrouw voor zichzelf in te
schakelen, zonder dat die vrouw daar erg in had. Ze kregen ontbijt op bed en ’s
avonds een gekoeld biertje en een zak chips als ze in hun luie stoel voor de
televisie lagen.
‘Een gelijke verdeling van de lusten en
de lasten is belangrijk in een relatie,’ zei hij. Ook hij lachte er niet bij,
het was een dooddoener om je vreselijk over te schamen, het was er ongetwijfeld
wat over, maar Karin knikte alsof hij iets zeer wijs had gezegd.
‘Ik vind het leuk met jou op
restaurant,’ zei ze. Ze leek het te menen, dat deed hem iets. Niet dat hij er
zijn voorzichtigheid bij inschoot, daarvoor was hij al te vaak nagetrapt. Maar
beweren dat het hem volledig ongevoelig liet, klopte evenmin.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten