Misschien dat Yvonne hem ook bang wilde
maken toen ze over die vulkaan begon. Het had hem in elk geval argwanend moeten
maken, maar op het moment zelf had hij vooral verrast gereageerd.
‘Hoezo? Ik ben een vulkaan, wat bedoel je in feite?’
‘Gewoon, jij gedraagt je altijd zo
keurig als er anderen in de buurt zijn. Je broeken in de plooi, geen vlekje op
je hemd, geen schilfertjes op je colbert. Maar vroeg of laat barst jij uit en
dan wil ik liever niet in de buurt zijn.’
‘Is er wat verkeerd mee om vlekkeloze hemden te dragen?’ Was dat het ergste wat ze hem kon aanwrijven? Andere mannen sloegen hun vrouw, bedrogen ze met hun secretaresse of vergrepen zich aan de buurvrouw. Dan viel een hemd zonder vlekken toch reuze mee.
Oké, hij droeg tijdens het eten, ook dan, een vaathanddoek als slab voor zijn hemd. Het kwam misschien wat infantiel over, lachwekkend zelfs, maar hij had er Yvonne nog nooit horen over klagen.
‘Daar gaat het toch niet om.’
‘Waar
gaat het dan wel om? Dat zou ik wel eens willen weten.’
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten