Yvonne nam haar handtas en liep naar
buiten. ‘Stuur mijn spullen maar naar Marijke!’ schreeuwde ze. ‘Bel naar het
stadhuis als je het adres niet weet.’
Hij dacht aan de videocassettes met de
afleveringen van haar lievelingssoap. ‘Wacht, ik wil je nog iets geven.’ Hij
stopte ze in een plastic draagtas.
‘O,’ zei ze, ‘o, o, o.’ Ze was verrast,
misschien zelfs een tikje ontroerd. ‘Dat is best lief van jou.’
Hij
maakte van de gelegenheid gebruik om haar op de wang te zoenen, maar toen hij
ook haar mond wilde zoenen, duwde ze hem weg. ‘Het is over, Robert, het is uit
tussen ons. Daar zal je je toch moeten bij neerleggen.’
Ze keek niet meer om terwijl ze wegliep met de draagtas vol
videocassettes. Hij bleef haar nakijken tot ze om de hoek verdwenen was.
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten