‘Weet je echt niet waarom? Durf te
leven, Robert. Neem risico’s, leef wild. Er valt zoveel te beleven.’
Hij vroeg zich af wat er zoal te
beleven viel. Hij had zijn werk op het reclamebureau, hij werd gewaardeerd,
daar was hij toen in elk geval nog van overtuigd. Zonder hem geen Belga Queen,
zonder Belga Queen geen Risk.
Toen begon het hem te dagen. ‘Je
bedoelt toch niet, Yvonne, dat…’
‘Laten we hier als volwassenen over
praten. Ben je bang dat ik seks heb met andere mannen, Robert?’ Daar had hij
niet eens aan gedacht, maar nu begon hij zelfs daarover te twijfelen. Even na
haar vertrek, had hij zich wel vragen gesteld. Was er een andere man? Maar waar
zou Yvonne een andere man ontmoet hebben? En toen hij hoorde over Marijke en
haar Romereis met een stel vriendinnen, was hij gerustgesteld. Waar een klad
vrouwen samen was, kon er geen man in het spel zijn.
Yvonne giechelde, zoals ze vroeger
zelden giechelde. ‘Dan kom je wel wat laat.’
‘Bedoel je…’
‘Als je in Venetië geen man kan
versieren, waar dan wel? Het was een weddenschap tussen de meiden.’
Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten