Risk (62)

Wat voorafging: eindelijk komt Yvonne nog eens langs bij Robert. Het inspireert hem tot grootse (reis)plannen. Maar of zij op een verzoening uit is...

‘Laat ons dan elders heen gaan.’ Het maakte hem niet meer uit. ‘Thailand! Thailand is ook leuk.’ Hij legde zijn hand op haar knie, haar knie die er zoveel aantrekkelijker uitzag verpakt in modieus nylon.

‘Thailand? Wat moeten wij in Thailand?’ Ze zette haar glas neer op het salontafeltje. Hij had de tinnen onderleggertjes gebruikt, alleen het beste was goed genoeg voor de verloren vrouw, de teruggekeerde vrouw.

‘Luister goed, Robert, read my lips: het is uit tussen ons. Voorbij. Over.’

‘Wat is voorbij?’

‘Wij zijn voorbij, Robert. Er is geen wij meer.’

Hij slikte, hij kon maar beter ook wat wijn drinken. Daar was hij nu wel aan toe. Je trouwde, je werd een koppel, je werd wij en je nam aan dat het altijd zo zou blijven. Maar plots op een dag was er geen wij meer, alleen nog jij en ik. 

‘Waarom? Waarom toch?’ drong hij aan. Hij wou opmerken dat ze het toch goed hadden samen, maar om God weet welke reden vreesde hij haar reactie. Robert wou toch nog enkele illusies behouden, het hoefden er niet veel te zijn, een handvol was genoeg om zijn leven draaglijk te maken.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!