Risk (49)

Wat voorafging: Mike wil het afscheid van Melanie, de stagiaire, niet zomaar laten voorbijgaan. Dus nodigt hij de collega's van het reclamebureau Risk uit op een cabaretavond in een sporthal.

Robert merkte dat er ook in deze sporthal allerlei vreemde voorwerpen aan de muren hingen. Er waren basketkorven en netten voor volleybal. De doelen voor zaalvoetbal en handbal stonden in een hoek tegen de muur geschoven. 

Op halve hoogte bevond zich achter glas een kantine zodat de sportliefhebbers ongehinderd de wedstrijden konden volgen. Maar Robert associeerde sport vooral met wielerwedstrijden op de weg en voetbalpartijtjes op een buitenterrein. 

Fietsen was trouwens zowat de enige sport waar hij zichzelf nog aan waagde. Hij had zich zelfs een heuse sportfiets gekocht, niet van Eddy Merckx of van een andere bekende constructeur, en op de koop tweedehands. 

Maar zelfs een tweedehands racefiets bleek niet goedkoop, zeker niet als je achteraf nog een helm en een bril en handschoentjes en de hele reutemeteut nodig had. Wie beweerde daar ook alweer dat fietsen een volkssport was?

Vooraan in de sporthal was een podium opgebouwd, waarop de instrumenten van de muzikanten stonden uitgestald. Zo te zien waren ze met een heleboel en Robert vreesde al voor de decibels die hij mocht verwachten. Hij had kwetsbare oren, die niet waren aangepast aan de moderne lawaainormen.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!