De doos van Aspe

Pieter Aspe is een sterk merk. In die mate dat zijn nieuwste boek 'De doos' onder de vlag van Aspe nv is uitgekomen. Onder de vleugels van Manteau heeft hij nu immers zijn eigen uitgeverij, waarbij zijn thrillers over Van In worden gepubliceerd.

Pieter Aspe, pseudoniem van Pierre Aspeslag (° 1953, Brugge), was een man van twaalf stielen die uiteindelijk zijn roeping vond in het schrijven van thrillers. Hij debuteerde in 1995 met 'Het vierkant van de wraak'. Inmiddels heeft hij al drie miljoen boeken verkocht in België en in het buitenland.

In zijn nieuwste boek 'De doos' wordt Barend Vossen dood aangetroffen in zijn huis. Deze teruggetrokken man is de zoon van een vermeende collaborateur uit de Tweede Wereldoorlog. Kort daarna schiet iemand Robert Dewilde, zoon van een verzetsheld, koelbloedig neer aan de Damse Vaart. De vete tussen de families Vossen en Dewilde, die teruggaat naar de Tweede Wereldoorlog, loopt als een rode draad doorheen het verhaal. Welke geheimen bevat de doos in Elounda op Kreta? En wat betekent het motief van de veerman?

De oorlog, de collaboratie en de repressie leven verder bij de getraumatiseerde families. Maar Aspe verweeft ook nog andere thema's in zijn thriller, zoals de rol van de Albanese maffia, de malaise bij een deel van het gerecht, de drang naar winstbejag of de belastingontduiking in de diamantsector. Aspe verwijst verder zijdelings naar de recente actualiteit, o.m. naar de Waalse kritiek op de huidige federale regering of als een nevenfiguur aan ALS lijdt. En natuurlijk leiden Van In en Versavel de lezer rond doorheen het historische kader van Brugge.

Aspes concurrent Luc Deflo vertelde mij ooit tijdens een interview dat Aspe er niet vies van was om soapelementen in zijn boeken te verwerken. Van Ins relatie met Hannelore Martens is daar in elk geval een bewijs van. Soms komen de personages ook wat karikaturaal over, Denken we bijvoorbeeld aan de vrouwenbezetenheid van de anatoom-patoloog of de drankzucht van Van In, die van Duvel zowaar is overgeschakeld naar Omer.

De plot van deze thriller mist op een aantal punten wat geloofwaardigheid. Maar dat neemt niet weg dat het verhaal spannend blijft tot het einde. Ofschoon Pieter Aspe bewijst zijn vak steeds beter te beheersen, zal hij ook voor 'De doos' wel geen literaire prijzen ontvangen. Maar wie op zoek is naar enkele uren pretentieloos vakantieamusement zal niet bedrogen uitkomen.

Benieuwd naar het vervolg van 'De eenzaamheid van het grensgebied'? Afspraak op zondag!