Foto auteur

Foto auteur
Foto Maarten Marchau, provinciebestuur Oost-Vlaanderen

woensdag 31 december 2014

De roos en de lavendel (5)

Woord vooraf: in deze koude dagen een warm verhaal uit de Provence! Jean Arnaud, de koetsier, was hopeloos verliefd op Julie Arnaud. Na zijn smartelijke dood verspreidt de legende van de zuchtende maagd van L'Isle-sur-la-Sorgue zich vlug in de regio, waardoor Julie geen rust meer kent. En al zeker niet wanneer ze haar haren kamt of betast.

Julie Lavandin begon een enerverende rusteloosheid uit te stralen. Ze keek voortdurend over haar schouder of stotterde plots midden in een zin omdat ze meende een vreemd geluid te hebben opgevangen. Dat stotteren deed ze heel charmant, al vonden vooral de mannen dat. 

Na verloop van tijd volgde men haar ook naar school of gluurde men naar binnen als ze in de veranda zat te borduren. Geen enkele keer kon ze haar lokken betasten of uit de heesters, vanonder de vijgenbomen of van tussen de oleanders steeg er gezucht op dat zo luid en wansmakelijk was dat het niet alleen het gezang van de krekels maar zelfs het gehuil van krolse katers overstemde. 

Dagelijks kwamen mannen aan de deur pakjes afgeven. Soms stonden ze zelfs aan te schuiven. Er zaten steeds weer kammen in de pakjes. Alle mogelijke soorten, van metaal of been, fijne, wijde en een zeldzame keer zelfs een luizenkam. Dat beledigde mama Lavandin danig. Ze waste het haar van haar dochter immers elke dag met een product op basis van honing.

De ouders Lavandin zagen in dat er hun kind geen normale jeugd meer was gegund. Ze stuurden Julie naar een kostschool in een dure wijk van Parijs. Maar meer nog dan de zon, het heldere licht, de geuren en de kleuren van haar geboortestreek miste het meisje de vrijheid om gewoon weer zichzelf te zijn en niet langer la Pucelle de l'Isle, de nagewezen zuchtende maagd uit de Provence. 

Haar reputatie had ze immers evenzeer als haar jurken, haar lingerie en haar fijn borduurwerk in haar koffer meegebracht. Ze kwijnde weg tot ze op een nacht over de kloostermuur kroop en verdween in de stegen en boulevards van de Franse hoofdstad en meteen ook uit de collectieve herinnering van de mannen van de Provence.

Benieuwd naar het vervolg van 'De eenzaamheid van het grensgebied'? Afspraak op zondag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten