Het graf van Roger Raveel

Vanop het kerkhof van Machelen kan je de oude Leie-arm zien. Het schijnt dat Roger Raveel zelf nog heeft geijverd voor het behoud ervan. Daar ben ik Raveel dankbaar voor, want het is heerlijk toeven op de oever, terwijl de lentezon op je gezicht blakert en een hengelaar zijn materiaal uitprobeert.

Roger Raveel rust onder een witte vierkante steen. Daarvoor staan in sierlijke letters zijn naam en die van zijn tweede vrouw geschreven. Ongetwijfeld een idee van haar, alsof ze duidelijk wil maken wie tot in de dood met de schilder verbonden blijft. Blijkbaar bestaat daar twijfel over.

Als je van het Raveelmuseum langs de kerk en het kerkhof naar de Leie stapt, kan je het graf van Roger Raveel niet missen. Iets moeilijker om te vinden is het graf van Zulma de Nijs, zijn eerste echtgenote, die aan de andere kant van de kerk een onderkomen in de schaduw heeft gevonden. Zulma heeft met Raveel samen geleefd toen die nog meer inspiratie dan centen had. Ze ging schoonmaken en baatte een dorpswinkeltje uit om voor wat brood op de plank te zorgen.

Na het overlijden van Zulma in 2009 hertrouwde Roger Raveel in 2011 met Marleen De Muer. Raveel was toen 89 jaar, De Muer was net 52 geworden. Twee jaar later, op 91-jarige leeftijd, stierf Roger Raveel.

Auteur Guy Prieels, vertrouwd met de kunstwereld, schreef in 2014 de sleutelroman 'De meester, de muze & de eeuwigheid', uitgegeven door Houtekiet. In deze hilarische sleutelroman neemt hij het tweede huwelijk van Roger Raveel op de korrel.