Onraad in het Kriebelbos (28)

Wat voorafging: de ouders van Femke en Fientje zijn naar een vergadering. Wanjala, de nieuwe kinderoppas, gaat samen met Fientje tekenen. Maar wat gaat Femke doen? En hoe gaat Wanjala de rest van de avond doorkomen?

‘Ik lees wel een boek,’ zei Femke.

‘Maar wel om half negen naar bed,’ benadrukte Wanjala. ‘Zo heeft jullie mama het gezegd. En daarna kijk ik naar een bloedstollende thriller op televisie.’

‘Bloedstollend?’ herhaalde Fientje. Ze vroeg zich af of er dan bloed uit het televisietoestel sijpelde.

‘Natuurlijk niet.’ Femke maakte een afwerend gebaar. Haar zus kon soms nog als een kleuter uit de hoek komen. Bloed dat uit de televisie liep. Waar haalde ze het vandaan? ‘Dat betekent gewoon dat het een heel spannende film is.’

Maar Wanjala vond Fientjes vraag nog zo gek niet. ‘Bij ons in Kenia heb ik ooit een boom gezien die…’

‘… bloedde,’ probeerde Fientje.

Wanjala schudde het hoofd. ‘Nee, die weende. Grote, dikke tranen omdat er een kwade geest bezit had genomen van die boom.’

‘Geweldig,’ zei Fientje. Maar Femke geloofde niet meer in kwade geesten en in goeie geesten alleen als ze onverwacht zakgeld kreeg van papa of mama.

‘Vast wel,’ zei ze en ze installeerde zich knus op de bank met een grappig boek.

Benieuwd naar het vervolg? Afspraak op zondag!