Wit verdriet, zwart verdriet (2)

De roman 'Wit verdriet, zwart verdriet' vertelt het verhaal van de kleine oorlog van Marie Demets en het wedervaren van haar broer Robert die tijdens de Tweede Wereldoorlog actief was bij het verzet.

Behalve het familieluik verhaalt het boek ook de geschiedenis van Leo Vindevogel, oorlogsburgemeester van Ronse, voornamelijk aan de hand van citaten. Het betreft zowel citaten van hemzelf als citaten over hem. De teneur van die citaten is erg uiteenlopend, naargelang de bron ervan. Ook na al die tijd blijft Leo Vindevogel immers een controversieel figuur.

'En het is ook waar, dat de hoge geestelijke overheid in België, die haar (politieke) zegen verleent aan een boel rekels, wier privé leven weinig stichtelijk is, erg tekort is gekomen aan haar kristelijke plicht ten overstaan van Leo Vindevogel, die als kristen mens een voorbeeld, ik zou durven zeggen bijna een heilige was.’ (Bruno De Winter op 27 september 1951, zoals hernomen in de rubriek ’10 jaar geleden schreef’ in ’t Pallieterke, 21 september 1961).

'Had Vindevogel dat alles van die concentratiekampen en de jodenvervolging dan echt niet in de gaten? Wist hij dan echt niet met welke beulen hij te maken had? Of wilde hij het niet weten? Hij heeft in Het Volk van Ronse zijn bewondering voor Het Derde Rijk nooit weggestoken. Maar wat wist hij af van de nazi-horror achter de façade van ‘de nieuwe orde’?' ( Stef Vancaeneghem, bijdrage van 14 augustus 2006 ‘Vader dag’, fragment uit de gelijknamige brievenroman, http://stefvancaeneghem.blogspot.com/2006/08/vader-dag_14.html).

'Wit verdriet, zwart verdriet' kost 22,50 EUR en kan zowel besteld worden in de fysieke boekhandel als on line.